Tabiatımızda var olan duyguya engel olunamayınca;
Umudun,
Bir serçenin kanatları altına sığınmasıdır
AŞK.
Tabanlarımızı parçalarcasına koşmak,
Yırtarak karanlık geceleri,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?