Yar Olamadın Şiiri - Madu Bala

YAR OLAMADIN

Sevdan yüreğimde güller açtıran bir mevsim olsada
Sensizlik bir duvar, Sözlerim boğazım da düğüm.
Hani o sonsuz Bahar Zemheriyi yaşadım ardından,
Yolda kaldı gözlerim,

Her köşe başında senden bir iz.
Bana yar olamadın sen, bu kalbi yaktın sessiz sessiz,
Ne yapsam unutamam o yarım kalan bizim şarkımızı.
Avuçlarımda kalan boşluğu, o acı dolu yazgıyı,

Oysa ben sana adadım her düşü, her anımı.
Sen bana yar olamadın, sensiz içtim aşk şarabını,
Ama kalbimde gizli, bir mum ışığı sana yanar.
Belki gelir diye umut ettiğim, bu kaderi güzelleştirir,

Umutsuzluk yalan, bekleyiş yüreğimde bir haktır.
Sen bana yar olamadın, vuslat belki bir gün kavuşacaktır,
Ve şimdi dinle, ey yorgun kalbimim sesini duyan!
Sen bana yar olamadın, ben hala umutla bekleyen,

Bu son nefesim bile bir feryat, sen olmalıydın.
Sen olmalısın yüreğimde vuslat çiçekleri açtıran,
Gönlüm başka bir yazgıya yazılmıyor.
Senden başka bir sevdaya yüreğim inanmıyor,

Dinle şimdi bu son sözüm. ey kalbimin yadigârı!
Biliyorum, sen bana yar olamadın, bitti o bahar.
Ama içimde yanan bu ateş, ömrümün tek pusulası,
Sen olmasan da adın, her nefesimde bir dua sırası,
Ve bu sevda, gökyüzüne

yazılmış ebedi bir destandır.
Sen gitmiş olsan da, aşkımız sonsuza dek kalacaktır.

MADU BALA... 05 .11.2025