Yar Mahzun Şiiri - Muzaffer Köndel

Kollarıma alamadım balamı,
Çok aradım bulamadım devamı,
Yaradanım sen gör derin yaramı.
Bala mahzun, yolcu mahzun, yol mahzun,
Kollarında uyutmadı yar mahzun.

Okşamadım bukle bukle saçları,
Koklamadım yumuşacık başları,
Seçemedim yüzde hilal kaşları.
Kirpik mahzun, sürme mahzun, mil mahzun,
Kollarında uyutmadı yar mahzun.

Beşikte bekliyor yorgan yün işten,
Yar işlemiş ince nakış gümüşten,
Bir görseydim ölür idim sevinçten.
Yumak mahzun, ilmek mahzun, tel mahzun,
Kollarında uyutmadı yar mahzun.

Akıp gitti gözyaşlarım kurudu,
Yüce dağı mor bulutlar bürüdü,
Yeşermeden tüm umutlar çürüdü.
Giden mahzun, kalan mahzu, kul mahzun,
Kollarıda uyutmadı yar mahzun.

Kadir Mevla'm senden var bir dileğim,
Mihrabına geldlm, yüzüm süreyim,
Ben kulunum gaybı nerden bileyim?
Eller mahzun, gözler mahzun, dil mahzun,
Kollarında uyutmadı yar mahzun.