Yar kaybı Şiiri - Betül Külahçı

Unutulur mu umut etmek ya da bir yürek.Çok sordum bunu kendime Unutulmazdı belki de senden önce,öylece çekip gitmeseydin eğer.Şimdi bahar gelmiş,kuşlar falan uçuyormuş,çiçeklerde açmış.Ben neden göremiyorum? hem de rengarenklermiş,neden duman rengi baktığım her yer ve neden artık hiç acıtmıyor gitmeler? Şimdi sana sorsam bilir misin ki sensizliğin çürüttüğü bu ruh nasıl geri döner kendi vücut iklim...ine? Oysa küçük bir çocuk saklanmıştı,ürkek,kırılgan ve hüzünlü.Uzatmıştı kafasını kapının ardından,çıkmak istemiyordu belli.Neden güzel hayallerle kandırdın sabiyi? Oyunun ortasında öteki yaramaz çocuklarla baş başa bırakıp kaçmak ta neydi.Dövdüler,düşürdüler kanadı dizleri,tam doğruluyordu ki yar kaybına yenik düştü hevesleri…