Şeb-i hicran yanar sîne'm kara bahtım gülmezmi hiç,
Ne günahım var ki bilmem yâr halimi bilmezmi hiç.
Başımdaki onmaz sevdâ bunu veren elbet hüdâ,
En sonunda etti gedâ gönül yarsız olmazmı hiç.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta