Yar Derim Şiiri - Reyhan Demirci

Yarı yolda bırakmadım kimseyi
Eteğime taş toplayıp gezmedim
Toprak gibi çektim acım içime
Hesap ile gözyaşımı silmedim
Toprak gibi çektim acım içime
Gözüm yandı gözyaşım var demedim

Gülü daldan özü sözden ayırıp
Kendi başka gönlü başka etmedim
Toprak gibi çektim sözüm içime
Sabah açıp akşam vakti geçmedim
Sünger gibi çektim acım içime
Sakladım içimde ele vermedim

Varmı böyle böyle bişey
aman derim ay derim
Ne söylesen söyle boştur
ölüm dese, yar derim
Aklım erer her halına
Dünya derim vay derim
Bilirim bilmesine de
Yürek yanar yar derim

Gözüm görür elim ermez
eğsemde tutunamam
ne söylesen söyle boştur
anlamaz yürek yanmadan
bir köz düşer yaprağına
aman derim ay derim
ne söylesen söyle boştur
dilim kopsa yar derim
ne söylesen söyle boştur
ölüm dese yar derim

Gözünde yaş olmadım hiç kimsenin
Ağlarken ağladım gülerken güldüm
Ne minnet ettim ne hatrından döndün
Geçtiğim kapıyı çarpıp çıkmadım

Sözümü dost edip yanımda tuttum
Kötülüğü gönlümde ayrık ot ettim
Renk renk görüp hepsini de bir ettim
Açtım gözüm yumdum gözüm şükrettim

Aklım erer dünyanın her halına
bi köz düşer yüreğin yaprağına
Gözün görür elin ermez dalına
Ne söylesen boştur yürek yanmadan
iki yıldız düşmüş karanlığıma
Ne söylesen boştur yürek yanmadan