Gözümü açmadan yaşam evine
Diyar diyar götürdüler yar beni
Kurban etmek için ömür devine
Bağlayıp da yatırdılar yar beni
Arayıp bin yılda bir dem bulmuşken
Sevgisiz dünyadan çoktan yılmışken
Bazen gülden bile korkar olmuşken
Kan gölüne batırdılar yar beni
Gerçekler gelmiyor her dilde dile
Takılıp duruyor dikenli tele
Kalmadı geriye bir parçam bile
Yiyip yiyip bitirdiler yar beni
Damla Deniz olur gönül bendimde
Bulamam yönümü sevda indimde
Ben kendimi arar iken kendimde
Sahralarda yitirdiler yar beni
Kayıt Tarihi : 27.9.2001 12:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!