Yar/a Şiiri - Şevket Güler

189240210350046

zeytin ağacın vardı
gölgesini bahçemde unutup gittin
su(suz) beklerdi sabahları
gövdesine kör resimler çizdim
parmaklarımdan akan
boyalardan korkardı

denenmemiş beste
yorgun bir şarkı gibi ağırım
kendi sesime bile
geceleri sağırım
aydınlık değil gözlerim
bu karanlıkla nasıl ağlarım

ağaçlar büyüdü
gölgeleri serin(le)di
gölgelerini serdi zeytinler
bahçemiz serili sofraydı
yediğimiz yemediğimiz ordaydı

gam gam
gram gram
ordaydı bahar
zeytin çekirdeğinde
gözbebeğinin içinde

kökler ve gölgeler
bahçeleri terkediyor
ağaçlar
mevsim ve yaprak yeniliyor
kiracılar ev değiştiriyor
daya kulağını kapısına
duyarsın bir ev yalnızlıkta
nasıl inliyor

bu bahar bahçe
bize yetmiyor
yıllanan ve yılan
bir kabuk değiştirsek
sıyrılıp tenimizden
onca söz bir yar(a) etmiyor