Yar Şiiri - Bilal Bildik

Çileli ömrümün vazgeçilmezi mi olacaktın sen yar
Kolay değildi, oraya öyle kolay yerleşebilmek
Orda bir ömür kalabilmek kolay değildi yar
Ruhuma hapsedeceğim seni, söküp geri alabilmek
Uzaklaşıp, gönlümün derin çukurlarından çıkabilmek
Zordu yar, bir defa düştüğün sevdadan çıkabilmek

Ömrünü sana adamış bir kalbin derinlerinden
Çekip gitmek, gidip gelmemek, gittiğini bekletmek
Yârim sen şimdi nerelerdesin diye türküler tutturmak
Bir anlık gafletle, bir daha istediğini bulamamak
Hak değildi yar, birinin günahını acımasızca almak
Sonrada gafil gafil gezip, boynunu yerlere eğmek yar

Çare değildi, var olanı bir celsede terk etmek
Vefa bir başkaydı, bilseydin sende bunu yar
Solan ömrümün en güzel çiçeği, diyemedim gitme kal
Oy beni yaralı bırakıp, halimi bir kez bile sormayan yar
Sardı şimdi gönlümü, ayrılıktan bende geri kalan hal
Eğer sana yaradıysa, bırakıp gittiğin ömrü de gel al

Kimseye kalmadı, sana da kalmaz bundan böyle sefa
Yaralı beni, belki de unutursun elbet bir gün yar
Beni bir gün sende anlarsın, sende çektikçe cefa
Sardı yüreğimi senden sonra sensizlik yar
Bunu hak etmiş miydim düşündüm kaç defa
Dilerim haktan, incitmezler seni de bir gün yar

Bu gönül alışıktı kırılmaya, senden öncelerde de
Ama senden olunca darbe, bu çok ağırdı yar
Ben bunun üstesinden, şimdi nasıl geleceğim
Hiç düşündün mü geride kalanın halini yar
Yine kalkar ayağı, acıyla harmanlanmış yüreğim
Ama bil ki yaşatırlarsa sana aynısını, bitersin sen yar