Yâr Şiiri - Musa Aslansofuoğlu

Meramım sanadır her bir işimde,
Seni görür gibi oluyorum yar.
Her adımın sanki gölge peşimde,
Sıcak nefesini soluyorum yar.

İçimde geçmişin derin yarası,
Batan güneşimin hüzün karası,
Tutunca hasretin vuslat sarası,
Dertlenip dertlenip doluyorum yar.

Bu kadar yakınken neden uzaksın,
Beni yakan ateş senide yaksın,
Demiyorum amma niye yasaksın,
Söyle niye sensiz kalıyorum yar.

Ne olur başka bir gönüle akma,
Beni susuz koyup kavurma yakma,
Gel beni yüzünden mahrum bırakma,
Mutluluğu senle buluyorum yar.

Senle dolaştığım o sokaklarda,
Sabah akşam gezdim ızsız parklarda,
Arayıp duruyorum soğuk banklarda,
Yine saçlarımı yoluyorum yar.

Çiçekler kuruyor bir bir bağımdan,
Taşlar yuvarlandı gönül dağımdan,
Beynime bir kurşun sağ  şakağımdan,
Sıktım say artık ben ölüyorum yar.

Aslansofum sakın intizar etme,
Gel beni terk etme ne olur gitme,
Ya  öldür beni ya üzüp incitme,
Ben bir tek seninle gülüyorum yar.