Yâr Şiiri - Mehmet Akif Ardıç

ellerimle besteledim saçlarına
gecenin ak çiçeklerini
sakın ellerimi bırakma
sakın ellerimi bırakma
düşümde, yürekte beni

aklım, hayâlinin
yüzün, gözlerimin içinde
sen yoksan ben kimim
bu yüzen kim
yüzlerimin içinde

kanatınca sitem gözlerindeki renge
kanayan elbisem, bin yüzüm içinde

karanlık, gece doğar
ve ışıktan aynalar
yasan hep yüreğimde
değiştir beni yâr sende

mantığımı çıldırtan denge
bir ihtişam ki her yerde
gerçeği görmek gözlerinle
lütfun bana erişince.

varlığın, bana öğretilen herşeye ters
gerçeğin, mantığın iflas ettiği yerde...

1999