Yâr Şiiri - Ertuğrul Yılmaz

Behey deli gönül, depreştin tende,
Ne akıl bıraktın, ne fikir bende,
Pervane ömrümün, dört bir yanı har,
Şem’im içten içe yanıyorum yâr

Dağ taş dedirtmeden, gezdirsen bile,
Çıkmaz sokaklarda ezdirsen bile,
Sahte sevdalarla, bezdirsen bile,
Yine sevdiğini sanıyorum yâr…

Her varlığa kattın, özünden bir eş,
Can kafeste yanar, sönmez bu ateş,
Semada olsaydı, küserdi güneş,
Aşka usul usul kanıyorum yâr

Onulmaz dertlerin, ne ki umarı,
On sekiz bin âlem! yok mu mimarı,
Bana kimden uzak, bu şah damarı,
Seni her nefeste anıyorum yâr

Kul Haktanım der ki, kapında kulum,
Atlaslar içinde, yamalı çulum,
Kibir, benlik, gurur, dikenli yolum,
Huşu şerbetine banıyorum yâr