Yar Şiiri - Cebrail Samur

Bu dereden çok su geçti
Köprüleri yıkıp geçti
Yürekleri yakıp geçti
Bir yangında sen olma yar

Sular köpürüp çağlıyor
Nice analar ağlıyor
Yüreğim yine kanıyor
Bir yarada sen açma yar

Elimi tutma elim titrek
Akıntıya çektim kürek
Çok darbeler gördü yürek
Bir darbede sen vurma yar

Gözlerimden çoşar seller
Başım yüksek eser yeller
Boz bulanık geçer günler
Renge rengi katma sen yar

Boşa geçti koca ömrüm
Adım adım gelir ölüm
Yemin olsun her bir sözüm
Mahşerde beklerim söz yar