Yapraklar soluyor, kuruyor binlerce tonluk ağaçların kökleri.
Toprak saçılıyor yerinden, karışıyor keskin ferahlığına havanın.
Zaman paslanıyor vardıkça geçmişten her adım ileriye.
Hayata akış veren sular kaskatı kesiliyor ıssızlık içinde.
Ne yaptık biz! Ne yaptık can veren yağmurlara!
Ölüm saçtık cansızının bile kalbinin attığı dünyada.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
