Yamaçlarım sarardı artık güneş görmüyor beni..
Hem ağaçlarımda soyuldu sevda gitti gideli
Kervan kalkmıyor artık içimde ki eller den..
Şimdi hazan mevsimi ve ben terki diyardayım artık..
Senden bana kelimelerdi sadece gelen.
Onlarda kahramanlarımdı benim
Güldüren düşündüren ve de ağlatan.
Ama en çokta özleten..! ..canım dedirten..
Nefesindi her gece bana değen.
Telefonun bir ucundan koşan kelimelerindi.
Her canım demen içimi kavururdu
Alışmıştım ya; keşke hiç çıplak bırakmasaydın dallarımı.... !
Şimdi son bir yaprak kaldı sevgilim
Adı var onunda gözlerimdeki telaş gibi bir şey..
Ya da dudaklarımda ki küçük bir şelale..
İşte o yüzden düşmüyor...
Adı aşk ya düşmüyor işte.. !
Hatice Nilüfer Karataş
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
çok güzel dizeler kutlarım....ant+10
sen yaprağından sonra içini dökmüşün :)))
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta