yüreğimde hep bir köşe kapmaca oynadım sevgiliyle hayat ama ben oldum hep ebe, çünkü aşktı bu devirde hep göçebe.
kalbim bir yakar toptu ve kimseyi yakmadım hayat, yalnızca kendimi yaktım bir ateş olup ellerinde.. çok oyun oynadık senle hayat, çok oyun arkadaşlarımızı kaybettik, yine bir sen kaldın hayat, gecelerde beni bırakmayan, bir sen..
çok vazgeçtiğim oldu senden ilk on beşimde yitirmek istedim seni, o kadar çok sevdim ki seni, senden korktum, bu yüzdendi intiharım ve o günden bu yana ne zaman aklıma sensizlikcesine bir aşk gelse hep sustum. seni çok istedim hayat, ve sen nazlı bir sevgili gibi seni istedim diye kalamadın çırılçıplak! oysa sevişmek değildi ya marifet, kalabilmekti çıplak.
ve artık beklenti içinde değilim, istemiyorum seni.
o yüzden karşımda şuan anadan üryan susmuş beni dinliyorsun sana asiyim hayat, isyankarim sana, isyanım yalnız sana değil tum benden aldıklarına.
bir gün beni de terk edeceksin ve
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta