Yaprak Dökümü Şiiri - Vedat Akdeniz

YAPRAK DÖKÜMÜ

Sen gittiğinden günden beri
Sevgiler çürüyor bu kentte yavaş yavaş
Her yer bayatlamış hasret kokuyor
Ve caddeleri uğultulu bir yalnızlık türküsü dolduruyor
Bu kentte insanlar ölü doğuyor,
Ölü yaşıyor artık
Kaç asır olmuş bilinmez,
Kaç asır büyük sevdalar yaşanmıyor!

Sokak ortasında başıbozuk
Aylak bir sevgi dolaşıyor,
Soyunmuş tüm örtünmelerinden
Saklanmıyor,
Paramparça parçalatmış,
Kartallara yedirmiş yüreğini
Arsızlığa vurup her seferinde
Filizlenen umutlarını kendi elleriyle buduyor
Sen yoksun ya, bu sevdaya kimse sahip çıkmıyor
Böyle de sahipsiz yaşanmıyor.

Duvarları ne renge boyasam
Yine de yüzün kaybolmuyor.
Sen gittiğin günden beri
Hasretinin çayını demliyor
Suretinin şarabını içiyorum
Paçamdan hüzün akıyor,
Kadehi her çarpışımda
Yüzünün haritası kanıyor
Sen sınırların ötesinde
Kanayan yaraları bilmiyorsun
Cemre düşüyor senin iklimine
Kanayan yaprakları sarıyorum senin aksine
Yaprak dökümü yaşanıyor bu şehirde
Yılların takvimsiz olduğu bugünlerde..
28.09.2006
www.akdeniz.orgfree.com