Bir ağacın kuru dallarından dışarı fışkırıyor
Sanki bir çocuk bir yavru dünyaya geliyor
Güneş ısı ona bambaşka hayat vatediyor
Bakar sın bir gün yaşamını kendi sürdürüyor
Bir hikmet ne yer ne içer gün gün ise büyüyor
Fotosentez olayını yaprak bünyesinde yapıyor
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta