Dağlardan esen rüzgârla savruldu yaprak,
Yeşerdiği boy verdiği sancıları ardınca bırakıp
Bilmediği topraklara ziyaret değildi bu
Kayboluşun hazin başlangıcıydı.
Kondurdu rüzgâr bir nemli toprağa onu.
Titredi biraz tekrar gidecekmiş gibi
Buraya kadar dedi rüzgâr âdeta.
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta