Gazel düştü kederle, Eylül yaprağın ölümünü seyre dalıyor.
Vurgunum şimdilerde, kalbim kayıp parçalarını arıyor.
Gerçekliğin sırtı dönük, üzeri şefkatle örtülüyor.
Yeryüzü şeytanları düşen maskelerini takıyor.
Acelem yok şimdi, zaman tersine akıyor.
Önümde bir koridor uzuyor, bilinmezliğe varıyor.
Benliğim bana uzakken, yakınlığını arıyor.
İçimdeki uçurumlardan bir bir atlıyor.
Kayıt Tarihi : 26.9.2025 03:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!