Yapmayın babalar Şiiri - Özcan Arslan

Yapmayın babalar,
İri kıyım bir çocuk karşındaki
Bakma öyle heybetli görünüşüne
Bakmayın öyle büyük gülüşüne
Ters bir bakışında bak çöküşüne

Yapmayın babalar hayat öyle zorki
Küçük bir azarın öyle korki
Dik durmak mümkün olmaz
Yürek o kalıpta adam olmaz

Yapmayın babalar yaş kemale ererde
İçimizdeki çocuk baba deyince ağlar
Dik duran başımız karşımızda dağlar
Kırılır bir yanımız içimizde ağlar

Yapmayın babalar sen af etmeden kim af eder
Herkes düşman olur kin kaybeder
Bir avuç sevgi dilendiği
Onuda vermezsen kim kaybeder?

Yapmayın babalar en yakını sen olmalısın
O düşünce sen tutmalısın
Bir tebessüm yiğit yapar oğlunu
Zorlukları biter halleder bir çoğunu