“Ağlamak insanı rahatlatır ve yüreğinde birikmiş olan ağırlıkları atmasını sağlar.” Demişim bir zamanlar.
Doğru bir cümleymiş gibi gelir bana bu.
Ama öyle anlar vardır ki o gözyaşları bazı durumlarda insanda kapanmaz yaralar da açar.
Meselâ, çocuksun ve çok sevdiğin birinin tabutunun ardından el sallıyorsan ve hiç kimse görmesin diye de için için ağlıyorsan evet..
Benim de mi düşüncelerim olacaktı,
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Devamını Oku
Ben de mi böyle uykusuz kalacaktım,
Sessiz, sedasız mı olacaktım böyle?
Çok sevdiğim salatayı bile
Aramaz mı olacaktım?
Ben böyle mi olacaktım?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta