Kaybolup gidiyoruz bu hayatın içinde. Çoğu zaman umduklarımızı bulamıyor, üzülüp, kederleniyor, mutsuzluk girdabı içine atıyoruz ruhumuzu.
Elimizde tutamayacağımız şeylerin peşinde koşmak uğruna gereksiz heveslerin heyecanı içinde beyhude bir çabaya, zorluğa, katlanmak sıkıntısıyla boşuna çırpınıp duruyoruz. Niçin?
Derviş baba gibi bir lokma, bir hırka yetmiyor günümüz insanına evet, ama istiflememiz de gerekmiyor değil mi?
Elimizde olanla iktifa etmek, şükretmek çok mu zor? Hiçbir şeyi olmayanları hiç mi görmüyoruz? İhtiyacımızdan fazlasının başımıza bela olduğunu bile bile nedir bu bitmez, tükenmez hırs?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta