Hayat düz bir şerit halinde ilerliyormuş gibi görünüyorsa da aslında kısır bir döngüden ibaret.
Evet, ömrün boyunca hep ileriye doğru yürüyorsun, hiç durmadan. Önüne hedefler koyuyorsun. Bu hedeflere ulaşabilmek için menziller geçiyorsun, merhaleler aşıyorsun ama sonunda bakıyorsun ki aynı yerde, başladığın noktada, başladığı gibi bitmiş bu yürüyüş.
Biz bu kadim gerçeği hayatın devir daiminden biliyoruz zaten. Lâkin kendimizi öyle bir kaptırıyoruz ki zamanın akışına o son noktaya geldiğimizde anlıyor, kavrıyor, kühnüne vakıf olabiliyoruz ancak.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta