parmaklarım,sessizliğini bozdu
hüzün silikleşirken.
zaman;
içinden geçenleri savurdu.
yüzün yansır oldu yüzüme,
hüzün;
yüzün yüzüme.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Düşündürücü bir şiirdi,tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta