Yanma Sakın Şiiri - Mehmet Fatin Baki

 Külü yoktur, duman eksik diyerek kanma sakın
Tutuşan bir çıra kalbim, sönecek sanma sakın.
Çekilen hasreti bir ben bilirim bir de Hüdâ
Unutup vuslatı bir kez, daha çok yanma sakın.

Rakibim bizleri, ağyârla beraber, yerecek
Gün olur sevgililer bahçede güller derecek
Bilirim neş’eyi cânâna kavuşmak verecek
Unutup vuslatı bir kez, daha çok yanma sakın.

Feilâtün feilâtün feilâtün feilün
.. / /.. / /.. / /.. /
,,,,,,,,,,,,,,,

Herhangi bir varlığın gözle görünür elle tutulur bir emaresi yoksa o varlığın yokluğuna zinhar inanmayalım.. İçimizde alev alev yanan bir arzunun görünen bir belirtisi olmamasına rağmen söneceğini sanmayalım. Emelimize kavuşmak için duyduğumuz izdırabı ve çektiğimiz zahmeti ancak bir biz bir de bizi yaratan bilir. Daha çok yanıp kavrulmak ihtimali olduğundan ona kavuşmak arzu emel ve
isteklerimizi de bir an için unutmağa gelmez,

Düşmanlarla beraber rakiplerimiz şeytan ve nefsimiz bizim aleyhimizde çalışacak, yolumoza manialar koyacak ve hakkımızda eleştiriler yapacaktir. Fakat öyle bir gün gelecek ki bütün iyi insanlar cenntteki gül bahçelerinde çiçek toplayıp eğlenecekler. Bildiğimiz bir şey varsa o da sevdiğimiz ve itaat ettiğimiz yaratana kavuşmak bize neş’e ve saadeti getirecektir. O halde bizi yaratana vuslat
arzumuzu bir an bile unutmak ve ona kavuşamamak daha çok yanmamıza ve izdırap çekmemize sebep olacaktır.