Yanlızlığın İçinden Geçen Aşk

Yalnızlığın İçinden Geçen Aşk

Senin adını andım bu sabah,
bir çay bardağının buğusunda,
kırık bir aynada,
ve yoksul bir sokağın sessizliğinde.

Biliyorsun, aşk bizde hep biraz eksik doğar;
bir tarafı umut, bir tarafı yara.
Ne kadar sevsek de,
bir mendil gibi sızar parmaklarımızın arasından.

Sen gittin,
ama odanın duvarları hâlâ seninle konuşuyor.
Her sessizlikte bir adın kalıyor,
her suskunlukta bir ömür.

Ben seni unutmadım,
sadece biraz az söyledim,
biraz çok sustum.
Çünkü bazı sevgiler,
ancak sessizliğin dilinden anlaşılır.

Şimdi sen orada mısın bilmem,
ama ben burada,
bir sokak lambasının altında,
her akşam seni yeniden seviyorum.

Burhan GÜLER