Kimi zaman bir bilinmezlik denizinde yüzeriz,
Kimi zaman rotamızı şaşırır, yanlış kalbe gireriz,
Her bir dönüşte, her bir ayrımda, kaybolur yiter gideriz,
Zamansız esen rüzgarların önünde, sessizce savruluruz...
O girdiğimiz yanlış yol muydu gerçekten,
Aklımla kalbimle mi yanıldım yoksa ben?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta