Yanlış bir yoldayım.
Nereye gittiğini bilmeyen çocuk gibi.
Veya bir âmâ gibi.
Usulca ilerliyorum.
Yanlış bir yoldayım.
Farkındayım ama alıkoyamıyorum kendimi.
Mutluluktan uçmak gibi sanki.
Ama sessizce gülümsüyorum.
Yanlış bir yoldayım.
Doğrusunu bulmak gelmiyor içimden.
Zaten bulunca büyümüyor muyuz?
O hâlde hep çocuk kalmak istiyorum.
Utanmadan,sıkılmadan haykırıyorum
Yolum,yönüm,hayatım yanlış
Fakat bir kere düştüm ben o yanlış yola
Bir daha kurtulamam gibi...
Kayıt Tarihi : 30.9.2020 14:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!