Bir demir kapı çarpar, tayganın nefesi ensende.
Güneş, paslı bir madalyon göğün griliğinde.
Burada zaman, damlayan bir musluk kadar yorgun,
Ve adın, duvara kazıdığın bir çentik kadar yoksun.
Önce anılarını alırlar, sıcak bir çay gibi elinden,
Sonra kahkahan donar, buz tutmuş bir pencerenin câmı gibi derinden.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta