Yankı sesi Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Avuçlarımda gece dökülür ışık gibi
Kalbim kırık bir hece ölümsüz sancı gibi
Her nefes adını taşır rüzgarla haber gibi
Sen orada susarken ben burda suskun dibi

Gece fısıldar sırları yastığa her uykuya
Rüyalar bölünürken düşerim hiçliğe duya
Gözlerimde yıldızlar hala sana dokunurken
Sen nerde kayboldun bu aşkın karanlığında sen

Sen susuyorsun nice ben kaybolmuş bir elçiyim
Suskunluğun duvarında bir yankı sesiyim
Kelimeler yetmiyor titrer bu boş sokaklar
Aşk denilen bu nehir yüreğimde akar

Derinlerde bir yerde buluşur mu gözlerin
Ellerimi uzattım sen geri çekilmişsin
Geçmişte mi saklanır bu sevdanın yükü
Nasıl yaranır yüreğim bu senin çünkü

Saatler durdu sanki her saniye bir yalan
Hafızamda yankılanır eski anılarda kalan
Bir uçurum kenarında ruhuma bırakmışım
Sen uzakta gülerken ben yokluğuna alışmışım

Sen susuyorsun nice ben kaybolmuş bir elçiyim
Suskunluğun duvarında bir yankı sesiyim
Kelimeler yetmiyor titrer bu boş sokaklar
Aşk denilen bu nehir yüreğimde akar.