Cehennemin en derin dibinden çıkarılan bir ateş topuyla yanıyor bedenim.Acıların ataları var yüreğimde hasretin anası.Kaderim en karanlık çağlarda daha zifiri.
Yarınlar ömrüm için bir anlam ifade etmeyen değersiz bir zaman dilimi olmuş.Gelecekten ümidimi kestim geçmişimse umrumda değil.
Sanki bir savaş meydanında günlerce savaşmışım.Yüzlerce can almışım.Bedenim yaralanmış her hattından kan akıyor gibi.Gözlerimde Korkunun ürpermesini bulamazsın kalbime acının şevkini.Ben ayakta ölmeye mahkum olmuş bir çınar ağacıyım her dalında acı veren her yaprağından hasret kokan.Beni sonbahar rüzgarları değil beni serin esen bahar yelleri kuruttu aslında.Azraille kavgalıyım şeytanla barışık.Ölümü mahkemeye verdim canımı almıyor diye.
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta