Çanakkale Bin Dokuz Yüz On Beş Şiiri - Y ...

kaleminiz daim olsun şevki bey..sevgiler.

amin,,Rabbim bir daha o acıları göstermesin,

,,Çanakkale


Öyle bir garpki,sanki nuh tufanı,
Kan gövde gidiyor vuran vuranı,
Mahşere dönmüş gelibolu hanı,
Alkanlara boyanmış çanakkele....

Yolunu şaşırmış,firarda düşmanlar,
Vur emri verdiler,yahya çavuşlar,
Karşısında kükrüyorlar aslanlar,
Tekbirle yankılıyor çanakkale......

Bin canım olsa veririm senin için,
Vatan ağlarsa rahat ermez içim,
Ya istiklal ya ölüm vermem geçit,
Dalgalandır bayrağı çanakkale...

Yatıyor nice isimsiz yiğitler,,
İçten şehadet çekiyor şehitler,
Ruhunu arşa taşıyor melekler,
Cihan seni dinliyor çanakkale....

Binlerce şehit almışsın koynuna,
Merttir Türk ulusu gelmez oyuna,
Artık hiç bir cani girmez yoluna,
Ecdadımdan yadigârsın çanakkale....

Fatma Alageyik

Güzel bir çalışma,
güzel bir neticeye dönüşmüş.
Güzellikler içinde
güzeli resmetmek
size çok yakışmış Şevki bey!
Yürekten kutluyor
muhabbetle selamlıyorum

Yedi düvele karşı gelen şanlı şehitlerimizi rahmetle anıyor, duyarlı yüreğinizi kutluyorum Şevki bey.

Milli ve manevi duygularla yazılan harika bir çalışma olmuş..Tüm şehitlerimizin ruhu şad, mekanları cennet olsun..
Yüreğiniz dert görmesin, gönülden tebrikler

Bir ülke, diğer bir ülkeyi işgal edince ne yapar?

Çanakkale destanını çok güzel anlatan güzel bir şiir kaleminize yüreğinize sağlık
Mesut Özbek

Bu çok anlamlı şiirinizi içtenlikle kutluyor, tam puanımla listeme ekliyorum izninizle. Ve bu güzel dualara ben de amin diyorum elbette...Bir şiirimle eşik etmek istiyorum bu çok özel sayfanıza...
Naime ÖZEREN

*****DüN ÇANAKKALE' DEYDiM

Gökler ağlıyordu sanki şehitlere,
Erkenden Nusrat’ la başladım ziyarete,
Çimenlik Kalesi’nde gezindim adım adım.
Siperleri, tabyaları dolaştım:

Anzak Koyu’nda birden bire
Edirne’ li Hasan Çavuş çıktı önüme.
Sarıldı ellerime:
“Bizim köyden mi gelirsin? dedi,
Tatlı mıdır yine suyu?
Başaklar büyür mü diz boyu?
Yayılır mı birlikte kurt ile kuzu?
93 yıldan beri varamadım sılaya
Bi şeyler değişti mi, hele bi söyle…”

57. Alay Şehitliği’nde Dimitroyati:
“Kuzum nedir, dedi bu Türk, Rum meselesi,
Kıbrıs’ı, Trakya’ sı, bilmem neresi?
Neyi paylaşamıyorlar sanki?
Yatıyoruz işte burada yıllardan beri,
Koyun koyuna, tıpkı bir kardeş gibi…”

Sargı Yerinde rastladım Sucu Ahmet’e,
Trabzonlu’ydu, yaşı ancak değiyordu onyediye,
Bölüğe su getiriyordu, tüfeği taşıyamaz diye.
O hala su taşıyordu oradakilere.
Yakalanmıştı düşmana bir kere,
Ucuz kurtulmuştu parlak zekası ile…

Kilit bahir’de Ezurum’lu İbrahim kesti yolumu,
“Nişanlımdan haber ver, dedi
Gözleri hala yıldız yıldız parlıyor mu?
Hala bekliyor mu yolumu?
Yoksa gönlü bana kapalı da
Başkalarıyla mı dolu? ”

Conk bayırı’ndaydı Maraşlı Ökkeş,
Boğazın sularından derindi hüznü.
Sanki malum olmuştu anasının ölümü:
“Hasta bırakmıştım, dedi garip anamı,
Haber alamadım uzun zamandır.
Gidip bi öpüp koklasam, gelsem geriye
Acep komutanım ne der, yanlış olur mu? ”

Bomba Sırtı’nda Sivas’ lı Aşık Şinasi,
Elinde sazı, yanıkça sesi:
“Tütmez oldu gayrı baba ocağım,
Yıllar var ki ben sılamdan uzağım,
Bu saçları dört cephede ağarttım,
Kışa döndü gayrı benim baharım.
Harman bitti, hasat bitti gelemem,
Emeğimiz boşa mıdır? bilemem…”

Ankara’ lı Mehmet Anafartalar’da,
Usulca yaklaştı da yanıma,
Eğilip kulağıma, sordu yavaşça:
“Ayşe’ m yüklüydü, dedi ben buraya gelirken,
Acep kız mı, yoksa oğlan mı gelen?
Sakın yanlış anlama hani;
Oğlan olsun ister ki gönlüm,
Şu kahpe düşmanlara inat, dirileyim yeniden
Bir Mehmet ölür cephede,
Bin Mehmet doğar gebe gecelerden…”

Beni uğurlamaya gelip sordular hepsi:
“Bu yurt size emanet deyip de geldik,
Kan akıttık, can verdik, mihnetlere katlandık,
Doğru söyle hele dediler, yüzümüze bak!
Vatan emin ellerde mi, korunuyor mu?
Bayrağımızı düşürmediniz değil mi göklerden?
Ezan sesleri geliyor mu minarelerden?
Ayrıldınız mı yoksa Mustafa Kemal’in izinden?
Hal ve gidişler nasıl yurdumda?
Sanayiden, devrimlerden ne haber?
İnsanlar birbiriyle dalaşıyor mu?
Daha ileri mi gidiyor millet?
Yoksa geri geri sürünüyor mu? ”

Boğazıma bir yumruk düğümleniverdi,
Yutkundum hiçbir şey söyleyemeden.
Bilmem, neler okudular yüzümden?
Gözlerimi kaçırdım soran gözlerinden,
Bir veda öpücüğü gönderdim sadece her birine,
Dualarımla birlikte, KANAYAN YÜREĞİMDEN…

Naime Özeren
21 Mart 2008

18 mart tarihin daha önce hiç görmediği bir kahramanlık ve fedakârlık destanı yazanların bize canları bahasına hediye ettikleri zaferin yıl dönümü.”Çanakkale Geçilmez” haykırışının yedi düvel ordularının suratında patladığı günün yıl dönümü. Bu mübarek milletin has evlatlarının civanmertlerinin, annelerin ciğerparelerinin vatan için gözlerini dahi kırpmadan tereddütsüz göğsünü siper edip ölümlerin en güzelini tattığı, makamların en yücesini kazandığı o zaferlerin şahikasının, Çanakkale Zaferi’nin yıldönümü.Ve aynı zamanda tüm şehitlerimize ithaf edilen gurur,haysiyet ve şeref günü bu gün;şehitler günü.Zaferimiz kutlu olsun.Dün Çanakkale’de,bugün Güneydoğu’da şehit olan milletimizin bu güzide evlatlarına Allah’tan rahmet diliyorum.Rabbim bu vatan için en değerli şeyini, hayatlarını feda eden kahramanlarımızın mekânlarını cennet eder inşallah
Ne mutlu bizlere ki böylesi kahramanlara sahibiz. Ve ne acı ki onlara hak ettikleri değeri asla veremedik,veremiyoruz.

Bu güzel şiiriniz ve duyarlılığınızdan dolayı sizi kutluyorum Şevki bey.Selâm ve sevgiyle.

TARİHİNİ BİLMEYEN MİLLETLER YOK OLMAYA MAHKUMDURLAR, DUYARLI YÜREĞİNİZİ KUTLUYORUM.SELAM VE SAYGILARIMLA