Yanıyor Şiiri - Yasin Uysal

Yanıyor!
Cennet vatanımın ciğerleri kanıyor
Üç tarafından deniz, dört bir yanından felaket fışkırıyor
Kuzeyini sel almış, güneyini alevler sarmış memleketimin
Evine ateş düşmüş genç bir itfaiye erinin
Asla kazanamayacağı bir savaşa girmiş kendinden emin
Yakıyor dokunduğu bütün güzellikleri ateşten canavar!
Oysa yüzleri bile kızarmıyor uzaktan seyredenlerin...

Yanıyor!
Yüreklerimiz bir kez daha kan ağlıyor
Dayanılmaz bir acı, sonsuz bir feryat kulaklarımızda çınlıyor
Kaçamadan can vermiş, bedeni küle dönmüş ev sahiplerinin
Belki de yok olmuş sihirli gücü sevginin
Artık anlamı kalmamış her şeye rağmen gülümsemenin
Yıkıyor yoluna çıkan bütün gerçeklikleri ateşten canavar!
Oysa yüzleri bile kızarmıyor uzaktan seyredenlerin...

Yanıyor!
Yaşanılan tüm hatıralar kayboluyor
Kor ateşin sıcaklığı bile devin uykusunu bozmaya yetmiyor
Yanarken sönmüş, yaşarken ölmüş ruhu benliğinin
Kamarasından seyrediyor deli kaptanı geminin,
Nasıl filiz verecek tohumları kavrulmuş güzel günlerin
Yutuyor tadına bakmadan bütün hayalleri ateşten canavar!
Oysa yüzleri bile kızarmıyor uzaktan seyredenlerin...