Dağların doruğuna efkârımdan köz düşmüş
Zemheri alev almış havada kış yanıyor.
Vuslat sükut içinde hasretlere söz düşmüş
Ellerim üşüyorken gözümde yaş yanıyor.
Gölge gibi korkular takip eder gerimden
Uykularda kâbuslar yüzer beni derimden
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta