Yaşarken ben çok büyüktü... Bu aşk denen kör bıçak...
Ve bir gün gıcırdatarak kendini biçti...
İki yürekte de...
Geriye sadece göyaşı bıraktı...
O da şaşırdı bu kadar acıyla nasıl sevildiğine...
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Her satır birbirinden anlamlı..
Ne kadar 'büyük 'de olsa… Bir kalp bazen aşkı barındıramaz…
Sığmaz bir kalbe bazen bir aşk… Tıpkı bir kalpten 'daima' kocaman bir aşk olmayacağı gibi...
Sn:Yılmaz efendim şiiriniz bana Tahirle Zühre meselesini hatırlattı birden...
yine muhteşem çalışmalarınızdan bir tanesi daha antolojimde,saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta