Lanetlenmiş bir kavimden kalan acıya benziyordu gözlerin...
Ne zaman bakışlarına takılsam helâk oluyordum.
Hırpalanmış elinden salçalı tandır ekmeği alınmış bir çocuktan kalan hüzne benziyordu yüzün...
Ne zaman o halini görsem yüreğim paramparca olurdu.
Yazılmadan buruşturulup atılan bir şiire benziyordu suskunluğun,
Ne zaman mısralarını okumaya yeltensem sağır oluyordu kulaklarım...
Köprücük kemiğimin arasında unutulan derin bir sızıya benziyordu yüreğin,
Hüznünü dağlara savuran
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı
Devamını Oku
senin kırılgan
ürkekliğin yok mu ceylan
ruhumu kanatlandıran
an be an kaçmaya hazır haline
ne aşklar susadı



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta