Yangın Şiiri - Aysun Erat

Biliyorsun..
Asla dinmeyecek bir rüzgarın ellerindesin…

Savrulmak!
Bir sağa…
Bir sola…
Payına düşen bu işte!
Umut etme başkasını.
Umut…
Bazen kör edicidir.
Halbuki,
Gören gözler gerek sana.
Görmelisin.

Açık etme yüreğini.
Kuşlar taşır sırlarını, aceleci kanatlarla.
Bir duyan olur da!
Ne yaparsın sonra?
Kime anlatırsın çare bulunmaz derdini?
Gömmek en iyisi bazen,
Diğerlerinin yanına.

Çek ellerini sevdadan!
Haddine mi?
Kaç!
Koş nefesin yettiğince.
Kurtul ondan!
Neyine gerek senin sevda?

Anlayamazsın…
Yanar ellerin,
Yanar yüreğin.
Büyür durmadan yangının içinde.
Yalar alevleri düşlerini,
Şaşar kalırsın.
Ağlamak düşer sana!

Kuytularda ağlarsın da…
Kanamazsın ağlamaya.

06/2005