Ummadığım bir anda içime yangın düştü,
Söndüremezsin, gelme! Seni yakar beni de,
Baş kaldıranı yaktı, boyun eğeni de,
Gelmediğin her anda içime yanılgın düştü.
Ne ırmaklar çağladı, hep gönlümü dağladı,
Yaz yağmurları bile şu halime ağladı,
Küllerim savruldu ve bir yele yenik düştü.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var