Yangın. Şiiri - Fehmi Tazegül

Gözümüzün önünde acıyla öldüler.
Hayvanlar böcekler çiçekler güller.
Yeşilli ormanlarımız kül oldu bir bir.
Ülke yanıyor hesap vermeli katiller.

Vakit öönemlidir ha bugün ha yarın.
Canlılar öluyorlar sonunda yangının.
Faydası olmadı suların yağmurların.
Değeri olmazki yaşadığın hayatın.

Katlanamaz hiç bir mahluk bu derde.
Evler köyler yanıyor şimdi her yerde.
Küllerle pis kokular acıyla kalplerde.
Sorarım size yangın varmı kaderde.

Fehmi.
Bunlara sebep olan bizim gibi insan.
Ne günahları vardı açmış her gülün.
Çevre çöllere dönmüş sen bir düşün.
Aklını başına almıyor insan dediğin.