Yandım adına. Şiiri - Ersin Malak

Gözlerin düşerken geceme bir ay,
Sustu her sokağın yanan lambaları,
Bir ömür saklandım o bakıştaydı,
Yandım adına, sönmedim yine.

Rüzgârla kokun hep saçlarıma dol,
Bir gülüş yeterdi, bahardı her an,
Bir sözcük yetmezdi seni anlatan,
Kalbimden geçtin, iz bıraktın sen.

Kalbimde yankılan bir kuş sesi var,
Her gece sen diye yanar bu duvar,
Adını yazdım ben, yıldızlar kadar,
Sana dair her şey gökte asılı.

Bir dokunuşundu her sızı bende,
Bir nefes kadardın, sonsuz bir tende,
Sustu zaman bile, kaldı dilimde,
Bir ömür sen diye susarım hâlâ.

Bir gün dönüp baksan, anlarsın beni,
Küllerim konuşur, sessiz gecede,
Ağlarken gökyüzü, kalbim secdede,
Sensizliğin bile senden kokuyor.

Yıllar geçse bile solmaz yüzün,
Her rüyam seninle doğar her gece,
Bir masal gibiydi, bitti nedense,
Masalın sonunda kaldım sen diye.

Gittin, gölgen kaldı, rüzgârda izim,
Sana her adımda dönmek isterim,
Bir dua gibisin, içimde derin,
Her nefes sen diye yanar içimde.

Şimdi sessizliğin içinde yanar,
Her kalp atışımda ismin çağrılır,
Zaman bile sensiz yarım kalır,
Sevdam sonsuzlukta adını fısıldar.