Yandık Ve Uyandık Şiiri - Mutlu Alkan

Bıçak geldi ve de kemiğe dayandı
Uyuyan tüm hücreler bile uyandı
Her şey ortadaydı her şey ayandı
Ama kurunun yanında yaş da yandı

Yapılanların kitapta hiç yeri yoktu
Tok doyurmak zordu, herkes toktu
Balık baştan koktu, kuyrukta koktu
Kuyruğun yanında baş da yandı

Düşmanı küçük görürsen yere vurur
Rüzgârı da küçümseme eser savurur
Eğer ateş kuvvetliyse yakar kavurur
İşte, odunun yanında taş da yandı

Göz görüp, kalp irkilince dil demeliydi
Haklının hakkı neyse o da verilmeliydi
Hiç kimsenin hiç hakkı yenmemeliydi
Yiyince, ekmeğin yanında aş da yandı

Devir döner, gün döner, dönerken dünya
Bir hata unutulmaz, bin iyilik unutulur ya
Acizsin güvenme kibrine, muhtaçsın duaya
Bil ki, kirpiğin yanında kaş da yandı

Gülistan yandı, bülbül ve gül yandı
Ocak yandı, ocak da köz, kül yandı
Biz yandık, biz de kalp, gönül yandı
İçimiz yandı, yanınca biz, ruh uyandı
04.04.2019