yoktu varlığımdan bir gönüllük mekan bana
bir zavallı yolcuyum yolculardan habersiz
sızılı bir vicdanın azabıyla yürürüm
bana tahsis edilen yol ortası mekana
dönüp geri bakınca hatıralar sefil sessiz
onca yürünen yolda ne gölge var ne bir iz
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var