Yanarsın Şiiri - Yusuf Şeker

Mezar serin, sana toprak kış olmaz.
Güneş vurur üstten, sanma yanarsın.
Can bir nefes gider, dönüşü olmaz.
Yoksul bağından gül alma, yanarsın.

Doğru yoldan sapıp eğri giderken,
Hayatta gençliği rezil ederken,
Bir balık deryada özgür yüzerken,
Tutmaya çalışma, suda yanarsın.

Ölüm bir köprüdür, ölenler güler.
Rahmeti Rahman'a kavuşur gider.
Cinan'ı özleyen süzülüp geçer.
Cehenneme düşme, narda yanarsın.

Bir rüya var, gerçeği unuturken,
Kalp bir yanar, bir de kül olurken,
İçindeki hırsla her yolu giderken,
Sonunda yalnız, öylece yanarsın.
25,03,2016
yusuf şeker