Yanan Alevden Farksızdı Aşkın

Yanan alevden farksızdı aşkın
Yaklaştığımda gözlerimin içini aydınlattı evet
Bense ona bakmakla yetinmişim şaşkın!
Hep kendime şunu aklından defet
Defet de kurtul diye söylendim bana
Ama ne kalbime söz geçti nede sana

Yanan alevden farksızdı aşkın
Yaktığımda aydınlattı
Gözlerimi kapattığımda oda karardı
Bu aşkın bir gün ölecek sanırdım
Ölmedi,ölmedi ama gül gibi sarardı
Ve ben ilk defa seninle yanıldım

Yanan alevden farksızdı aşkın
Öyle bir aşktıki seninki
Yakacak bir ele muhtaç
Bir kibrite...

Bitmesini istediğimden çok daha erken sözdü
Söndü ama sanmaki bu aşk öldü
Kalbim senden sonra bile yönünü hep sana döndü...

(Ankara03.2008,18:00)