Yalvarma ne olur dil dökme yine
Boğma öpücüklere kal deme
Gidiyorum buralardan bu gece
Alevli yıldırımlar inince.
Puslu havalara alışkınım
Yoldaşımdır fırtınalar durmayınız önümde
El âlemlerin sessizken sesi! Dallarına bahar düşürmeliyim
Yazmalıyım yapraklarına şairce.
Düşler ülkesinin düşü
Rüyalarında kimsesizlerin
Dillerinde şiirlerin…
Türkümüzü çalan sazın tellerine umudu banarak
Sevişmeliyim.
Yol yolculuğu değildir yol aşkıdır menzilim
Yağmurlarına bulutlanarak ulağı olamam aşksız
Yağıp boşalamam çatlamış yarıklarına
Toprağına dolamam.
Yanacaksak topyekûn yanalım
Göbek bağına çatılsın ocağın ateşi
Ebemkuşağı nakışlı çekmecelerine niyazım
Al şalına bezeli ikbali göklerinde nefeslenmek
Enginliğinde solumak.
Aşk prangalarına mahkûm doğduğunda güneşin
Güne dem gerek suya nem gerek
Akarsu ırmakların rüzgarsız mevsim
Yâr yarasıdır ferman... em gerek.
Yalvarma ne olur dil dökme yine
Boğma öpücüklere kal deme
Gidiyorum buralardan bu gece
Alevli yıldırımlar inince.
Kayıt Tarihi : 26.6.2025 13:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!