Karanlığın ortasında;
Yalnızlıkla derin sohbetlere dalıyorsan
Dinledikçe hislerini için titriyorsa
Kelimeler dudağının ucunda takılıp kalıyorsa
Boğazında bir sizi yanakların ıslanıyorsa
Derken tatlı anılar süzülüyorsa aklına
Ve bir tebessüm yayılıyorsa simana
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Demek ki barışmışsın yalnızlıkla…
bu dize o kadar güzel anlatıyor ki bu şiiri ve sizi barışmalar hep gülücük olacak değil ya bazen insan barıştıkları şeylerden hüzün duyar yalnızlıkla barışmak ta öyle bir şey yüreğinize sağlık şiirce kalın
slmlar istanbuldan! istyanbul ki en kalabalık halinde bile en yalnız...........istanbulda yalnızlıkla barışmak o kadar zor ki be ablacığım..........içtenliğin içimi sızlattı.öpüyorum..yalnız değilsin...........
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta