Yalnızlık ve tahta kapı
Duvarları taşla örülmüş tek odalı bir yapı
Sofrada tek sohbette tek tahta kapı ardından sen
Anlattığın sen anlatan sen dinleyen sen
Aaah yalnızlık kimsin nesin sen senin halini soranda ben
Senin halini sorduğunda ben
Yalnızlık ve tahta kapı
Duvarları taşla örülmüş tek odalı bir yapı
Sohbetin bazen yağan yağmurun tıpırtıları
Suyun şırıltıları rüzgârın hırıltıları
Gideceğin yer yok gelecek kimsen
Yalnızlık ne zordur inan ki bilsen
Yalnızlık ve tahta kapı
Duvarları taşla örülmüş tek odalı bir yapı
Seslenecekti olsaydı seslenecek birisi
Sanki yalnız kendisi vardı boştu dünyanın gerisi
Yalnızlık kalmıştı yaklaşmıyordu akrabadan birisi
Yalnızlık dediğin sanma ki bir yerde tek başına kalmak
En zorun da insanlar içinde tek başına yol almak
Yalnızlık ve tahta kapı
Duvarları taşla örülmüş tek odalı bir yapı
Umudu emeli tükenmişti belkide
Ölümü beklemek kalmıştı bekleyecek geride
Belkide başlayacak olsa hayata yenide
Çığlık çığlık anlatacaktı yalnızlık yalnızlık diye dönen dilide
Yalnızlık ve tahta kapı
Duvarları taşla örülmüş tek odalı bir yapı
Ve bir gün bitecekti yalnızlığı çalındığında kapısı
Son çalan olacaktı kapıyı ölümün elçisi
Oda olacaktı bir gün ahiret yolcusu
Ve kapanacak o kapı açılmamak üzere
Yalnızlık ve tahta kapı
Duvarları taşla örülmüş tek odalı bir yapı
Kayıt Tarihi : 23.8.2014 11:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!