Kaybolan yüzler.
Bir gece yarısı pencereden dışarı bakarken
yüzleri o yansıda kaybolan yüzlerce insanın feryatları buğulanırken camlarda ansızın tıkırdayan bir ses
gecenin en ahenkli nağmesini süzüyor kulaklarımızdan içeri
Biz bu sokaklara aşinayız
Kendimizi bilmezden evvel yani çok evvel bir gece yarısı
trompet sesleriyle ayaklarımızı bir ritim duygusuna kaptırmışken
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...



