Yalnızlık Saatleri Şiiri - Cafer Algül

Dur, hemen değil,
Önce gözüm sana alışsın;
Karanlıktan ışığa çıkar gibi!
Kal öylece karşımda,
Aklım başıma bir gelsin;
Uykudan yeni uyanmış gibi.

Bir kaç adım at sonra,
Fısılda, sesine alışayım.
Sarıl şimdi sıkıca,
Ersin tenim sıcağına;
Tipide kalmış zavallı gibi.

Bekle, biraz hıçkırayım;
Yokluğuna alıştı mı ki bu yürek,
Varlığına hemen alışayım?
Ne çok özledim seni
Hiç gelmeyen sevgili!
Beşikteki bebek gibi,
Her gece avut beni.